Wszystko, co należy wiedzieć o nosówce

• Facebook
• Twitter
• Mail

Być może po rutynowej wizycie u weterynarza zobaczyłeś w dokumentacji oznaczenie „DHPPI” albo „DAPPv” i zastanawiasz się, co oznacza. „D” w nazwie szczepionki pochodzi od słowa distemper, angielskiej nazwy nosówki, uważanej za jedną z najgroźniejszych psich chorób.

Nosówka może bardzo szybko doprowadzić do śmierci zwierzęcia, dlatego koniecznie trzeba je zaszczepić przeciwko tej chorobie. Szczepionka przeciwko nosówce uważana jest za jedną z podstawowych szczepionek dla psów, podobnie jak szczepionki zapobiegające parwowirozie, zakaźnemu zapaleniu wątroby (wywoływanemu przez adenowirus psów typu 1) i wściekliźnie (w krajach, w których ta choroba występuje).

Więcej kluczowych informacji znajdziesz poniżej!

czym jest nosówka?

Nosówka to wysoce zakaźna, często śmiertelna choroba wirusowa, która atakuje układ oddechowy, pokarmowy i nerwowy psów. Wirus nosówki jest blisko spokrewniony z wirusem odry i wywołuje poważną i trudną do wyleczenia chorobę wyniszczającą wiele układów w organizmie.

jak rozprzestrzenia się nosówka?

Nosówka jest przekazywana głównie przez wydzieliny z dróg oddechowych, na przykład przy kichaniu lub kaszlu, podobnie jak w przypadku przeziębienia u ludzi. Gdy zakażony pies lub dzikie zwierzę kaszle, kicha lub szczeka, do powietrza wydostają się kropelki, które następnie zakażają pobliskie zwierzęta lub osiadają na przedmiotach, takich jak miski z jedzeniem lub wodą. Kichnięcie psa może spowodować rozprzestrzenianie się kropelek na odległość nawet 7,6 metra, przez co ryzyko zarażenia jest bardzo wysokie.

Na szczęście wirus nie utrzymuje się w środowisku zbyt długo i można się go łatwo pozbyć za pomocą środków dezynfekujących. Zakażony pies może jednak przenosić wirusa aż przez dwa – trzy miesiące, przez cały ten czas narażając wiele innych psów.

Także dzikie zwierzęta, takie jak dzikie psy, szakale, borsuki, cywety i żenety, mogą złapać nosówkę, co oznacza, że epidemia nosówki w miejscowej populacji dzikich zwierząt również może stanowić zagrożenie dla psów.

Ponadto ciężarne suki mogą przekazywać wirusa szczeniętom przez łożysko.

Jakie są objawy nosówki?

U psów, które chorują na nosówkę, w zależności od stopnia zaawansowania choroby, występuje szereg różnych objawów. Po zarażeniu, wirus najpierw namnaża się w tkance limfatycznej dróg oddechowych, a następnie przemieszcza się, zakażając resztę układu limfatycznego i dróg oddechowych, drogi pokarmowe, ośrodkowy układ nerwowy i inne ważne układy. Objawy pojawiają się zwykle w dwóch stadiach.

Te pierwsze dotykają oczu, układu oddechowego i/lub pokarmowego, i są to między innymi:

• gorączka (u większości psów gorączka rozwija się 3–6 dni po zakażeniu),
• zmniejszone łaknienie,
• depresja,
• wycieki ropne z oczu,
• wycieki ropne z nosa,
• kaszel,
• trudności z oddychaniem (duszności),
• wymioty,
• biegunka.

W miarę postępu choroby u niektórych psów pojawiają się objawy neurologiczne, ponieważ nosówka atakuje ośrodkowy układ nerwowy. W drugim stadium mogą się pojawić następujące objawy:

• przechylanie głowy,
• kręcenie się w kółko,
• częściowy lub całościowy paraliż,
• napady drgawek,
• oczopląs,
• drganie mięśni,
• drgawki połączone z nadmiernym wydzielaniem śliny i ruchami żującymi,
• w wielu przypadkach śmierć.

Jakie psy są najbardziej narażone na zakażenie nosówką?

Szczególnie narażone są niezaszczepione szczenięta poniżej czwartego miesiąca życia, ale ryzyko występuje u wszystkich niezaszczepionych psów.

Jeśli dostrzeżesz jakiekolwiek objawy nosówki u swojego szczeniaka, natychmiast skontaktuj się z weterynarzem.

Jak leczona jest nosówka?

Weterynarz diagnozuje nosówkę na podstawie objawów i testów diagnostycznych. Po podstawieniu diagnozy można tylko niwelować objawy – leczy się biegunkę, wymioty i wynikające z nich odwodnienie, pomaga przy pojawieniu się objawów neurologicznych, takich jak drgawki, wzmacnia płuca i stara się zapobiec infekcji wtórnej.

Niestety, na tę chorobę nie ma leku. Psy, u których ją wykryto, muszą być odseparowane od wszelkich innych zwierząt, i zwykle wymagają hospitalizacji.

To, czy zwierzę przeżyje oraz długość przebiegu choroby zależą od szczepu wirusa i siły układu odpornościowego danego psa. Zakażenie nosówką nie musi kończyć się śmiercią, ale istnieje ryzyko trwałego osłabienia układu nerwowego. Dorosłe psy mają większe szanse na przeżycie niż szczenięta.

Jak zapobiec nosówce?

Dobra wiadomość jest taka, że nosówce da się w pełni zapobiec. Jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, by Twojemu ukochanemu psiakowi nie groziła nosówka:

• dopilnuj, by Twój szczeniak lub nowy pies został w pełni zaszczepiony przeciwko nosówce w zalecanym wieku;
• pamiętaj o regularnych szczepieniach przypominających przez całe życie psa i nie dopuść do zbyt dużych przerw między szczepieniami;
• trzymaj psa z daleka od zakażonych lub dzikich zwierząt;
• uważaj na kontakty swojego szczeniaka przed pierwszym pełnym zaszczepieniem, zwłaszcza w miejscach, w których zbiera się dużo psów (wybiegi, szkolenia, hotele dla psów);
• i zawsze, gdy masz jakiekolwiek pytania lub obawy, kontaktuj się z weterynarzem.